Casus 39

Een onverwachte vondst: lyme

In juli 2013 zagen we in onze praktijk een vrouw, verpleegkundige, met de volgende klachten: sterke, invaliderende vermoeidheid, transpireren en verhoging van de lichaamstemperatuur bij geringe inspanning, snelle hartslag, en misselijkheid. Het begon allemaal met een verkoudheid en wat kortademigheid in maart 2012. Patiënte is uitgebreid door de huisarts, de longarts, de neuroloog en de chirurg onderzocht. Ze bleek galstenen te hebben. In januari 2013 kreeg ze een galblaas-operatie. Daarna stortte ze helemaal in en lukte het werken helemaal niet meer. De huisarts adviseerde om “misschien wat alternatiefs te proberen”, want hij wist het ook niet meer. In onze praktijk konden we een gestoorde gal-afvloed in de lever testen maar ook de ziekte van Lyme. Wij adviseerden een aantal leverreinigingen te doen. Patiënte kreeg acht bioresonantie-behandelingen om de Lyme definitief haar lichaam uit te krijgen. Ze reageerde er heel gunstig op. In februari 2014 kan ze haar werk weer aan en zijn al haar klachten verdwenen.

Commentaar: ook bij deze patiënte was er geen aanleiding om aan de ziekte van Lyme te denken. Patiënte hoort niet bij de risico groep zoals boswachters, mensen die in de groenvoorziening werken of mensen die hobbymatig vaak in het bos te vinden zijn. Er was geen tekenbeet, geen erythema migrans (de klassieke rode kring met de centrale opheldering), er waren niet-typische ziekteverschijnselen. Kortom geen echte aanknopingspunten om hieraan te denken. Bovendien is de bloedtest op deze ziekte ook vaak negatief. Deze casus laat zien dat de ziekte van Lyme zich op een a-typische manier kan presenteren en dat het voor het ziekenhuis dan een hele klus wordt om de diagnose te stellen. Bij deze patiënte lukte het niet. De biofysische diagnostiek heeft de ziekte van Lyme aan het licht gebracht.