Patiënten die een beroep op ons doen, hebben meestal al de hulp van de huisarts of het ziekenhuis ingeroepen. De redenen waarvoor ze ons toch bezoeken, zijn heel divers. Laten we ze systematisch langslopen.
- Patiënten bij wie een heldere diagnose is gesteld, bijvoorbeeld de ziekte van Pfeiffer, terwijl daar geen goede effectieve reguliere behandeling voor bestaat.
- Patiënten bij wie in het ziekenhuis of door de huisarts een diagnose is gesteld en die behandeld worden, maar zonder resultaat.
- Patiënten die klachten hebben, in het ziekenhuis volledig zijn onderzocht, maar bij wie niets gevonden werd.
- Patiënten die veel last hebben van de bijwerkingen van voorgeschreven medicatie.
- Patiënten die medicatie kregen voorgeschreven die ze langdurig moeten gebruiken en waar ze tegenop zien.
- Patiënten die naar de psycholoog worden verwezen, terwijl ze sterk het gevoel hebben dat er met hun lichaam iets niet klopt.
Deze patiënten voelen min of meer intuïtief aan dat de gewone of reguliere gezondheidszorg ook haar grenzen en beperkingen heeft en zoeken dus ook naar andere wegen. Voor deze patiënten willen wij er graag zijn. De meerwaarde van onze praktijk is dat we ook “met andere ogen” naar een medisch probleem kunnen kijken. Wij beschouwen een patiënt dan als een biologisch systeem met zelfregulerende, zelforganiserende en zelfgenezende eigenschappen. Ziekte beschouwen we dan ook als een systeemverstoring. Regulatie wordt dan het kernbegrip van onze benadering. Bij een ziekte, met name een chronische ziekte, is op een of andere wijze dit zelfregulerend vermogen geheel of gedeeltelijk uitgevallen. De belasting (lees: stress, infectie, trauma, intoxicatie, medicatie, vaccinatie, foute voeding etc.) waaraan het organisme is blootgesteld, ondermijnt deze regulatie, met als gevolg dat de boel ontspoort. Wat meer medisch geformuleerd: de autoregulatie decompenseert.
Nogal wat artsen zullen deze gedachtegang in principe wel kunnen beamen, maar niet iedere arts trekt hier dezelfde conclusies uit. Veel artsen werken met ‘genees’-middelen die de ziekte ‘bestrijden’. Het zijn ‘anti-middelen”, middelen die de schade van de ontsporing binnen de perken moeten houden, middelen die vaak onvriendelijk zijn voor ons biologisch systeem en de regulatie blokkeren in plaats van bevorderen. In onze praktijk zoeken we naar middelen en technieken die de regulatie bevorderen c.q. herstellen. Veel interventies zijn daarop gericht: ontgiften en deblokkering zijn samen met het aanvullen van voedingstekorten en het ondersteunen van organen en orgaansystemen de sleutel tot herstel. Dit leidt tot een ander behandelplan.
Voor de goede orde: geneesmiddelen die u voorgeschreven kreeg van uw huisarts of specialist worden alleen wanneer het verantwoord is en in overleg met hen afgebouwd of gestopt.
U begrijpt dat onze zienswijze op ziekte en gezondheid afwijkt van die van de huisarts of van de specialist in het ziekenhuis. Samenvattend is ruwweg te zeggen dat de laatste zich richt op bestrijding van ziekte, terwijl wij ons meer richten op het bevorderen van gezondheid. Het zou onjuist zijn te denken dat wij geen oog hebben voor de grote successen die de geneeskunde de laatste decennia heeft bereikt. Met name op het gebied van de chirurgie (gewrichtsvervangende operaties, orgaantransplantaties, vaatchirurgie en traumatologie), intensive care, anesthesiologie en nog veel meer zijn de resultaten indrukwekkend.
Slunterzicht wil dan ook graag een praktijk zijn voor integrale geneeskunde zijn, waarbij we de reguliere en de aanvullende geneeskunde combineren!
Slunterzicht is gelegen in de wijk Veldhuizen te Ede, Nienhof 74.