Pollenallergie en luchtweginfecties
Eind januari 2013 meldt zich bij ons mevrouw D. Ze is 46 jaar en heeft sinds 2007 veel last van allergieën (pollen).Deze klacht is zo sterk dat ze tegen de zomer opziet! De huisarts heeft allergietesten gedaan en heeft immunotherapie gegeven. Ook heeft ze medicatie gehad (voor de kenners: Livocab, 1x per dag, Avamys 2x per dag, Symbicort 2x per dag, Levocetriczine 1x per dag en zonodig Bricanyl).
Ze heeft nogal wat operaties achter de rug. De afgelopen jaren heeft ze vaak luchtweginfecten: het begint met pijn in de keel, dan een droge hoest en toenemend benauwd. De productie van slijm neemt na enkele dagen toe en dan zit er niks anders op dan méér puffen en een antibiotica-kuur en prednison. Dit scenario herhaalt zich regelmatig.
Samenvattend: een 46-jarige vrouw die sinds enkele jaren niet meer zonder medicatie kan voor haar allergie en regelmatig een luchtweginfectie doormaakt waar ze alleen met behulp van antibiotica doorheen komt.
Als natuurarts ga je bij zo’n patiënt een aantal zaken na. Een van de zaken die opviel is dat ze storende littekens had, niet verwonderlijk na nogal wat operaties. De littekens zijn ontstoord dmw neuraaltherapie. Verder werd duidelijk dat het gebied van de keel, de oren en neusbijholten niet rustig was, maar chronisch geïrriteerd. Ook dat kon opgelost worden met neuraaltherapie. We adviseerden haar om geen kleurstoffen en kunstmatige emulgatoren (‘zakjes’) te gebruiken bij de voeding. Tenslotte vonden we dat de informatie van antibiotica en de mexicaanse-griep-vaccinatie nog in haar systeem als stoor-informatie aanwezig waren.
Patiënte kreeg een aantal bioresonantie-behandelingen, complex homeopathie (Luffeel neusspray), een probioticum, visoliecapsules, vitamine C en een flavonoïden-preparaat (Flavonoiden zijn kleurstoffen, gewonnen uit planten, die allergische reacties sterk kunnen afremmen).
Patiënte maakte de afgelopen maand nog twee keer een flinke luchtweginfectie door, die met bioresonantie kon worden behandeld. Antibiotica zou de darmflora opnieuw verstoren en dat is nu iets wat we niet willen.
In de maand juni heb ik nog telefonisch contact met patiënte. Ze vertelt me dat het goed gaat, dat ze weer sport (hardlopen). Ze niest niet, is niet benauwd, geen last van hooikoorts, en ze gebruikt geen enkel “chemisch” medicament meer. Dik tevreden dus.
Commentaar:
Hoe komt het dat iemand min of meer plotseling op de leeftijd van 40 jaar zo’n allergisch probleem krijgt? Als natuurarts denk ik dan dat factoren ‘van buiten” hier een hoofdrol spelen. Natuurlijk speelt ook de genetische aanleg een rol maar deze ‘aanleg” is tot haar 40e jaar nooit tot uitdrukking gekomen.
De huisarts heeft met immunotherapie geprobeerd de ernstige hooikoorts-klachten te behandelen, echter zonder resultaat. Wij, in Slunterzicht, konden een aantal factoren aanwijzen en testen die bij deze patiënte hebben gezorgd dat ze ‘uit het lood” werd geduwd. Het is vaak de optelsom van deze belastingen die maakt dat iemand chronische ziek wordt en, in het geval van deze patiënte, chronisch medicatie nodig heeft om te kunnen functioneren.
Bij deze patiënte wordt duidelijk dat alleen door het traceren en behandelen van meerdere oorzakelijke factoren er succes kon worden geboekt. In de conventionele geneeskunde wordt er zo niet naar gekeken en worden symptomen onderdrukt- zoals bij deze patiënte ook gebeurde- en krijgt de aandoening een chronisch karakter.