Neuraaltherapie

Neuraaltherapie is erop gericht om via het vegetatieve of onwillekeurige zenuwstelsel de regulatie in het lichaam te herstellen en blokkades op te heffen. Dit gebeurt door een kortwerkend plaatselijk verdovend middel (lokaal anaestheticum). De gebroeders Ferdinand en Walter Huneke beschreven deze toepassing in 1925 als neuraaltherapie en analyseerden haar. Zij waren beiden arts en leefden in Düsseldorf, Duitsland.

Het blijkt dat veel ziekten en klachten te behandelen zijn door injecties met een lokaal anaestheticum op de plek of in het segment waar de problemen zich voordoen. Dit noemen we segmenttherapie. Maar het kan ook op een andere plek zijn, zoals Ferdinand Huneke in 1940 ontdekte: hij behandelde een vrouw met een “frozen shoulder syndroom’, een pijnlijke verstijfde schouder. Een injectie in het litteken van een oude botontsteking in haar been leverde op slag een volledige genezing van de schouder op. Dit is een van de eerste beschreven secondefenomenen. Een dergelijke therapie noemen we stoorveldtherapie.

Een stoorveld bevindt zich meestal op afstand van de plaats van de klacht en is vaak ontstaan door een gebeurtenis, die vroeger heeft plaatsgehad, bijvoorbeeld een ontsteking, ongeval of operatie. Bij genoemde patiënt was het stoorveld het litteken van een oude botontsteking in haar been, dat de genezing van de schouderklachten belemmerde. Naast segment- en stoorveldtherapie is het voor de behandeling soms essentieel om ook te injecteren rond zenuwknooppunten en in en rond gewrichten.

Het werkingsmechanisme van de neuraaltherapie laat zich als volgt verklaren. Tussen alle lichaamscellen bevindt zich het zachte bindweefsel. Alle voedings- en afvalstoffen, maar ook hormonen, afweercellen etc. worden via dit zachte bindweefsel naar en van de cellen vervoerd. Het bindweefsel en alle processen die daarin plaatsvinden, heet het Basis Bio Regulatie Systeem (BBRS).
Ontstaat er in het lichaam ergens een probleem, dan zal het BBRS als eerste reageren. Een groep Weense artsen, onder leiding van Professor Pischinger, toonde aan dat een prikkeling in dit systeem niet alleen ter plekke, maar ook op afstand reacties kan geven.
De aan elkaar gekoppelde suiker- en eiwitmoleculen (proteo-glycanen) die zich als een netwerk uitstrekken over het hele bindweefsel, vormen volgens professor Heine het oudste informatiesysteem van de zuurstof-ademende meercellige wezens. Alle cellen kunnen via dit netwerk onderling communiceren en effecten op afstand veroorzaken. Het door de artsen voor neuraaltherapie gebruikte middel werkt in op deze ketens, alsmede op de regulatiesystemen binnenin de cel.

Neuraaltherapie komt als behandeling in aanmerking indien er sprake is van chronische klachten, zoals pijn, menstruatie- of darmklachten; ook als er na een ongeluk, een operatie of een ziekte een geheel nieuwe klacht is ontstaan. Neuraaltherapie is een goede behandeling voor onder meer whiplashklachten, posttraumatische dystrofie (complex regionaal pijnsyndroom), migraine en rugpijn. Bij patiënten die vaak al een heel traject van ziekenhuisbezoeken achter de rug hebben kijkt de arts voor neuraaltherapie op een andere manier naar de klacht en onderzoekt daarbij steeds het verband tussen de klacht en mogelijke stoorvelden in het lichaam. Dit opent vaak een zinvolle weg naar genezing. Op de website van de NVNR is dit geïllustreerd met een aantal ziektegeschiedenissen. Ook kan neuraaltherapie een effectieve behandelmethode zijn voor acute klachten van spieren en gewrichten, rugpijn, stijve nek en RSI. Bij een verbazend aantal ziektetoestanden kan neuraaltherapie als enkelvoudige therapievorm ingezet worden.

Er is veel onderzoek verricht naar neuraalhterapie, met name in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Zie hiervoor de international databank voor neuraaltherapie: www.ignh.de.

Opleiding en uitoefening
De Nederlandse artsenvereniging voor Neuraaltherapie volgens Huneke en Regulatietherapie (NVNR, zie website www.nvnr.nl), aangesloten bij de internationale artsenvereniging voor neuraaltherapie volgens Huneke,heeft tot doel de neuraaltherapie in Nederland te bevorderen en wetenschappelijk onderzoek te doen en daarnaast informatie te verstrekken en onderwijs te geven. Uitsluitend artsen, tandartsen en dierenartsen mogen neuraaltherapie uitoefenen omdat zij wettelijk bevoegd zijn om te behandelen met injecties.

De opleiding en nascholing van neuraaltherapie in Nederland staan op het hoge niveau van de internationale vereniging; deze vinden deels plaats in Nederland, deels in het buitenland (met name in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland).
Omdat gedegen kennis van de (neuro)- anatomie en fysiologie van groot belang is, wordt hieraan in de opleiding en nascholing veel aandacht besteed.

Terwijl neuraaltherapie op sommige universiteiten in Duitsland een verplicht vak is voor studenten geneeskunde en in Bern in Zwitserland sinds enige jaren een leerstoel voor neuraaltherapie bestaat, is het in Nederland sinds kort aan een enkele universiteit mogelijk om kennis te nemen van neuraaltherapie als onderdeel van CAM (Complementary and Alternative Medicine) als keuzevak.