Casus 29

MS: na jaren nog geen achteruitgang

Deze mevrouw, geboren in 1969, komt naar praktijk Slunterzicht in maart 2005. Ze klaagt over piepen en benauwdheid. Ze heeft dit al vanaf haar derde jaar. Bij onderzoek blijkt ze overgevoelig te zijn voor huisstof, schapenwol, kattenhaar, en diverse schimmels. Met behulp van bio-resonantie in combinatie met neuraaltherapie wordt dit behandeld, echter zonder veel resultaat. Een klein jaar later nemen we dan ook afscheid van elkaar.
Twee maanden later bezoekt ze op advies van haar huisarts een neuroloog vanwege dubbelzien. De huisarts vermoedt Multipele Sclerose [MS] en de neuroloog bevestigt dit na uitgebreid onderzoek te hebben gedaan. Patiënte wordt opnieuw in Slunterzicht onderzocht. Wij vinden een duidelijke amalgaambelasting. De DMPS- test laat zien dat patiënte een zeer hoge kwikbelasting in haar lichaam heeft en wij adviseren om een zeer zorgvuldige amalgaamsanering door te voeren. Zeer zorgvuldig, omdat iedere kwikbelasting die nog eens boven op de bestaande komt kan leiden tot een plotselinge verergering van de MS. Patiënte overlegt het met haar neuroloog. Hij zegt dat ze er niet aan moet beginnen omdat niet bewezen is dat het helpt.
Na een periode van voorbereiding begint patiënte in 2007 aan de sanering van haar vullingen. Een jaar later is kwik niet meer bij haar te testen op de biofysische manier. Ze voelt zich aardig goed. Opnieuw nemen we afscheid en sluiten de behandeling voorlopig af. In de herfst van 2010 meldt ze zich weer. Van het ene op het andere moment heeft ze een gevoelsstoornis aan een zijde van het lichaam gekregen, een symptoom dat bij MS past. Dat was voor de patiënte en voor ons een hele teleurstelling want we dachten dat we de ziekte er toch onder hadden, nadat het kwik uit haar gebit en haar lichaam was verwijderd. Patiënte bleek een lelijke wortelpunt- ontsteking te hebben. Om een lang verhaal kort te maken: De tand is getrokken, daarna behandeld met neuraaltherapie. Ze probeert ‘s middags te rusten en ik heb er op aangedrongen dat haar nachtrust voldoende is. Na maanden is de gevoelsstoornis volledig verdwenen en het is al bijna 3 jaar geleden dat ze de laatste plotselinge verergering van haar MS klachten kreeg.

Commentaar: Ik kom tot de conclusie dat deze vrouw, die in maart 2006 haar eerste MS aanval kreeg, na ruim 7 jaar nog volledig in de running is en voor haar gezin kan zorgen. Zonder zorgvuldige amalgaam-sanering van het gebit en van een tandwortelontsteking was het, denk ik, niet zover gekomen. Als natuurarts moest ik bij deze vrouw wel alles uit de kast halen om dit mooie resultaat te bereiken